“ลายมัดหมี่คั่น” เป็นการถ่ายทอดภูมิปัญญาผ่านช่างฝีมือพื้นบ้าน ที่ไม่ได้มีคุณค่าเป็นเครื่องนุ่งห่มเท่านั้นแต่ยังเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์มากว่าหนึ่งร้อยปี ปรากฏตามหลักฐานโบราณคดีจากสิมวัดนาทราย อำเภอหล่มเก่า ผ่านงานจิตรกรรมฝาผนังที่เล่าเรื่องราววัฒนธรรมประเพณี วิถีชีวิต ที่ได้รับอิทธิพลจากล้านช้าง อาทิ ภาพผู้ชายเป่าแคนในงานประเพณีคล้ายกับขบวนแห่ปราสาทผึ้ง และภาพผู้หญิงนุ่งซิ่นลายมัดหมี่คั่น(หรือเรียกว่าซิ่นหัวแดงตีนก่าน) ทั้งนี้ ราชกิจจานุเบกษา ฉบับที่136 ตอนพิเศษ 195 ง ลงวันที่ 2 สิงหาคม 2562 “ซิ่นหมี่คั่นน้อยไทหล่ม” ได้รับการประกาศขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศ. 2562 งานช่างฝีมือดั้งเดิมประเภทรายการมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมที่ต้องได้รับการส่งเสริมและรักษาอย่างเร่งด่วน จากกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม ซึ่งนับได้ว่า ผ้าทอ “ลายมัดหมี่คั่น” เป็นองค์ประกอบที่สําคัญอย่างยิ่งในการได้รับครั้งนี้